Climb up Table mountain, Lionshead & slaapfeestjes

Voor het gemak beschrijf ik alleen nog maar de weekenden want door de weeks ben ik eigenlijk voornamelijk op school en doen we verder vrij weinig bijzonders.
Na zo’n 10 weken hier gezeten te hebben was het toch wel tijd om de toeristische attractie van Kaapstad, en misschien wel van Zuid-Afrika. Jullie voelen hem al aankomen, de Tafelberg. Zo gezegd zo gedaan zal je denken. Niets is minder waar. Samen met Lotte hadden we bedacht dat we dat ding alleen maar op gingen klimmen als het mooi weer was, want dan had je goed uitzicht. Jazeker goed uitzicht hadden we maar de klim naar boven… om jullie even een idee te geven van hoe dat eruit heeft gezien, hier een kleine schets; 29 graden, strak blauwe lucht, half 10 ’s ochtends en 700 hoogtemeters om te klimmen. Juist jullie snappen het al, zweten geblazen! Onderaan de berg stond dat de tocht ongeveer 2 en een half uur duurde, wij hebben hem in 2 uur beklommen, best wel snel al zeg ik het zelf! Ik had alleen gedacht dat het een goed idee was als ik die ochtend nog even ging hardlopen, want ja die 15 km moet ik toch halen, en ik heb nog welgeteld 2 weken om te trainen. Niets was uiteraard minder waar. Mijn beentjes voelde ongeveer net zo zwaar na een dagje Amstel Goldrace fietsen van 125 km… Nadat ik Lotte zo’n 300 keer had verteld dat het me toch wel erg tegen viel waren we toch bovenaan de berg beland. Wow.. Wat een uitzicht, hiervandaan kon je heel Kaapstad zien, Robbenisland, waar wij wonen en zelfs Cape Point, Kaap de goede Hoop, daar waar het ons bijna 2 uur kost om er te komen met de auto.
Na een iets te optimistische gedachte om ook weer naar beneden te lopen, hebben we toch maar besloten om met de kabelbaan terug te gaan. Dit ging net eventjes iets makkelijker.
Zondag viel het me eigenlijk niet tegen, de beentjes waren iets stram en mijn rug ook een beetje maar al met al, met een filmpje en wat zon heb ik me prima vermaakt.
De donderdag erop was het tijd voor een sleepover! En dan zie ik jullie denken ja zeker met die 6 meiden, Helaas mis! Deze keer bij Teacher Linda met 10 hyperactieve kleine schattige mormeltjes.
Ze kwamen uiteraard al stuiterend binnen bij Linda, maar daar was een oplossing voor, zwembroek aan en zwemmen maar! Na wat gespartel wat je niet echt zwemmen kunt noemen, ze krijgen hier namelijk niet echt zwemles. Was het tijd om wat op de piano te pingelen(Wat een talent hebben die kids!) en om vervolgens aan het diner te beginnen. Linda had heerlijk voor ons gekookt, lekker groentetjes, aardappelgratin, geroosterd varken en nog veel meer. Maaike en ik hadden die week ervoor appelmoes gemaakt in de klas, dit vonden ze allemaal zo’n succes en zo lekker dat we nog maar een grote schaal appelmoes hadden gemaakt, en wat denk je helemaal op natuurlijk! Daarna was het tijd voor het toetje en een film om vervolgens on half 11 het bedje in te duiken voor een heerlijke nachtrust… Ja precies in je dromen! De laatste kinderen gingen om 12 uur slapen en de eerste waren alweer om 4 uur wakker… ons hebben ze iets langer laten liggen maar om 5 uur waren ook wij de sjaak. Teachers wake up!! 5 koters op ons bed die heel graag wilde dat wij eruit kwamen… Een van de oudste kinderen was erg wijs en zei even later tegen mij: ‘teacher Maaike is sleeping without her pants!’ Ja probeer je daar nog maar eens uit te redden. Maar teacher Maaike heeft ook een pyjamabroek, die had ze aan. Gelukkig was dat vrij logisch voor ze en het probleem was opgelost.
Vrijdag was het ook de verjaardag van Linda dus van veel werken kwam het eigenlijk niet op school.
Die vrijdag was het hier in Kaapstad volle maan, een populaire dag om Lionshead te beklimmen. Lionshead is een berg naast de Tafelberg en is ongeveer 100 hoogtemeters later, maar nog steeds erg hoog. De klim was stukke beter te doen dan Table mountain, de heenweg tenminste. Eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over Kaapstad en de lucht was zo helder dat we ook een hele mooie zonsondergang hadden. Na nog heel even wachten was aan de andere kant van de berg weer de maan die tevoorschijn kwam, wat een prachtig gezicht zeg! Ondertussen hadden we Erwin bovenop de berg ontmoet. Een Nederlander die in Port Elisabeth stage liep en een dag later door vloog naar, ja zeg t maar, ergens anders in ieder geval om daar nog surflessen te geven. Erg gezellig! Maar goed als je een berg op klimt en vervolgens de zonsondergang en de maanopkomst kijkt, ja precies dan moet je terug in het donker. En ja laat ik nou net zo blond zijn om mijn zaklamp te vergeten… Ja en ik was niet de enige, het enige wat we hadden waren telefoons om bij te schijnen. Het is allemaal uiteindelijk wel gelukt maar het was nog een hele tocht naar beneden in het donker.
Eenmaal beneden nog lekker een biertje gedaan in the biergarten met een heleboel verschillende biertjes waaruit je kon kiezen, maar helaas niet mijn favoriete biertje uit Thailand.
De volgende dag hadden we besloten om te gaan stappen bij club 31, juist op de 31ste verdieping. Best wel hoog, en het werd nog hoger voor ons, want dames waren verplicht hakken aan te doen, en netjes gekleed te gaan(dit gold uiteraard ook voor de heren, behalve het gedeelte van de hakken dan). Iedereen die mij goed genoeg kent die weet dat ik niet zo heel graag op hakken loop, en ik wilde dan ook eigenlijk niet op hakken gaan, uiteindelijk na een zoektocht van bijna 3 uur heb ik toch een paar schoenen kunnen vinden waarop ik toch van 11 tot zeker 4 uur heb gedanst!
Deze week was het gewoon weer werken aan de winkel, lekker naar school en ’s middags een beetje hardlopen en chillen, ohja en die fijne schoolopdrachten! Straks ga ik op kaas en wijnproeverij! Ik ben benieuwd! Heerlijk zin in! En tot snel!
Liefs