geloof, dossiers en nog veel meer...

Alweer bijna anderhalve week verder na mijn vorige reisverslag, god wat gaat de tijd hier toch hard. Vorige week zou ik woensdag en donderdag naar ‘kantoor’ gaan om daar met de social worker mee te lopen. Woensdag ben ik inderdaad naar het kantoor gegaan en wordt er eerst met zijn alle gebeden voor een goede dag en van alles en nog wat. Iets wat voor mij nog steeds apart is om te doen. Ik heb dan wel op een katholieke school gezeten en heb uiteraard goed opgelet tijdens de levensbeschouwingslessen maar echt katholiek ben ik toch niet geloof ik. Teacher Margret is erg overtuigd van het katholiekisme, en toen Lotte en ik vertelde over Thailand en het Boeddhisme vond ze dat toch allemaal maar raar, dat ze daar eten offerde aan de tempels en aten ze dat daarna nou nog op?! Duidelijk een wereld van verschil.
Maar goed waar was ik kantoor, ‘the office’ Ik ben de hele dag bezig geweest met dossiers lezen van kinderen en hierbij opzoek gaan naar de dingen die nog verbeterd kunnen worden voor hen en hierbij activiteiten uitzoeken. Dan sla je het eerste dossier open en dan val je toch wel even met je neus in de boter. Deze kinderen hebben bijna allemaal FAS maar dat is niet het enige, de meeste van hen zijn misbruikt, mishandeld, verwaarloosd en als ze heel erg pech hebben, hebben ze het allemaal meegemaakt. Dat maakt je wel echt weer even wakker, dan besef je ineens wel even hoeveel alcohol eigenlijk kapot kan maken en dat al voordat het kindje überhaupt is geboren. Eenmaal door het eerste dossier heen geworsteld begon ik aan de tweede, ik begon met lezen en het verhaal over de achtergrond van het kind was precies hetzelfde als de eerste. Ik keek nog eens naar de namen en geboortedata. Ik verwachtte eigenlijk dat het een tweeling was maar het was nog erger. Deze broer en zus scheelde 9 maanden met elkaar… Dat betekent maar 1 ding, moeder is alcoholist en ze zal hier waarschijnlijk nooit van leren. Deze 2 kinderen zijn dan ook beide vanaf de geboorte geadopteerd en zoals we dat in Nederland zeggen, uithuisgeplaatst.
De dag erna zou ik nog een dagje op ‘the office’ werken maar toen ik daar aankwam werd ik gelijk meegenomen naar de chauffeur van Home of Hope, teacher Linda was namelijk ziek dus ik werd direct naar de school gebracht om daar bij te springen. Deze dag verliep eigenlijk best goed, ik voel me eigenlijk de hele dag een politieagentje, doe dit, niet doen, ga zitten, is je werk al af, neem je Ritalin, ga zitten en dan van voor af aan weer opnieuw. Maar niet zonder resultaat; aan het einde van de dag hadden alle kinderen hun werk af en ging ik moe maar voldaan naar huis.
Ook vrijdag was Linda nog ziek dus hebben Marget en ik de klas ook weer bezig gehouden. Gelukkig is het op vrijdag maar tot 1, en roepen de kinderen vrijdags vaak ik ben blij want het is vrijdag! Stiekem denk ik dan ook jaaaa weekend!
Vrijdagavond een gezellig avondje wezen stappen en zaterdag dan ook eigenlijk niet zo heel erg veel gedaan.
Zondag zijn Danni en ik naar West Coast National Park geweest. Ongeveer een uurtje rijden van ons huisje zit een prachtig National Park. Om jullie een beetje een beeld te geven van hoe het er uit zat, wat best moeilijk is, het was in een soort duingebied met allerlei struiken. Heuvelachtig en in eerste instantie asfalt, later lekker onverharde wegen. Toen we net het park binnen kwamen liep er na nog geen minuut een struisvogel langs. Erg grappige beesten. Niet veel later zagen we een kleine landschildpad langs lopen waarvoor we de auto nog maar even gekeerd hebben en niet heel veel later zagen we nog iets waar ik eigenlijk nog niet echt een idee van heb wat het nou was, er moet nog even gegoogled worden maar het leek op een soort buffel, maar met de nek van een geit, je weet wel zo’n los hangend vel met de horens van een springbok. Ik ga het nog voor jullie uitzoeken! Verder nog zebra’s en nog veel meer struisvogels. Een hele beleving en een goede opwarming voor het Krugerpark over 2 weken. Dan is het hier namelijk ‘voorjaarsvakantie’, ja ik zie jullie denken voorjaar, jup ’t wordt hier namelijk zomer:) en dan ga ik lekker even alleen op safari, of naja niet alleen, wel met een groep maar Danni heeft gewoon stage, en stiekem is het ook wel even lekker om even alleen op pad te gaan.
Maandag werd ik ineens wakker met iets wat heel erg leek op keelontsteking, wat niet zo heel erg gek is want de kinderen niezen, hoesten en proesten hier wat af. Van weerstand opbouwen hebben ze hier nog nooit gehoord geloof ik. Maar goed, Linda haar man is apotheker, dus toen ik haar vertelde dat ik last van mijn keel had is ze in de pauze direct naar huis geracet om voor mij de halve apotheek mee terug te nemen. Ze kwam met een korte maar zware antibioticakuur, bruistabletten, een spray en keelpastilles. Mijn privéapotheek zeg maar. Nu een paar dagen verder gaat dat eigenlijk wel weer goed.
Vandaag waren we een dagje vrij. Het is, of was eigenlijk alweer, Heritage day. Op deze dag herdenken ze de geschiedenis, de apartheid en alles wat daarbij hoort. Het is gebruikelijk om op deze dag te braaien,(BBQ-en) maar het weer was niet zo heel erg lekker vandaag. Danni en ik hebben daarom een beetje de ‘binnenactiviteiten’ gedaan vandaag. We zijn eerst naar het district six museum geweest. Dit was een museum ook over de apartheid(ik zie jullie denken, Lisanne in een museum, ja dat kan best interessant zijn soms;) maar het viel een beetje tegen. District six was een bepaalde wijk waar ze de ‘niet europeanen’ oftewel de ‘zwarte’ niet wilde hebben. Deze werden uit de wijk gezet maar wat er precies met hen gebeurde kwam niet tot uiting in het museum. Ze zijn hier sowieso niet zo heel erg goed in iets logisch in elkaar zetten, echt educatief was het niet en we zijn dus ook vrij snel weg gegaan. Hierna hebben we nog even het kasteel van Cape Town bezocht en hebben we nog wat rondgelopen in de stad zelf. ’s Avonds even met z’n alle uiteten geweest, zes meiden + de vriend van Lotte, arme hij! Om deze dag even goed af te sluiten.
Verder is het hier niet allemaal zo leuk als dat het lijkt. Van het weekend was er iets in Lotte haar drankje gedaan tijdens het stappen en vandaag is er bij de andere meiden ingebroken. Ik wil jullie niet ongerust maken maar het is wel even een eye-opener dat we echt wel heel erg voorzichtig moeten doen en dat we goed op elkaar moeten passen. Hier hebben we dan ook duidelijke afspraken over gemaakt. Maak je dus geen zorgen, het komt helemaal goed met ons!
Liefs en tot snel!
xx