The rest of the week & Some really nice views.

Dinsdag weer vroeg op, om 8 uur op school, dat vond ik vroeger al erg en nog steeds hou ik niet van vroeg opstaan. Opstaan oke, want wakker ben ik toch wel maar dan die vreselijk koude vloertegels brrrr… dan blijf ik liever nog een kwartier liggen!
Goed eenmaal aangekomen op school werd de structuur voor mij iets duidelijker. Om jullie een beetje en idee te geven van wat ik precies doe en hoe zo’n dag er nu uit ziet zal ik het hier in het kort proberen te beschrijven. Het is de bedoeling dat ik straks 2 dagen in de week met bianca (de social worker) aan het werk ga, en dat ik de overige 3 dagen in de klas aan het werk ben. Welke dagen dit gaan worden weet ik nog niet maar dit hoor ik zo snel mogelijk.
Het dagprogramma ziet er elke dag ongeveer hetzelfde uit. Eerst beginnen ze met een ‘kring’ oftewel met z’n alle in de kring, op de grond, neem van mij aan dat je dat niet langer dan 10 minuten volhoudt, en meestal zitten we er toch echt langer, maar goed hierin worden vaak even de belangrijke mededelingen doorgenomen als wie zich nu weer heeft misdragen tijdens het naar huis gaan en andere praktische dingen. Daarna wordt er best wel uitgebreid gebeden of de bijbel gelezen, vervolgens gaan ze aan hun 10 minute maths(spreekt voor zich toch?) daarna krijgen ze vaak het dictee of de spellingsles en daarna gaan ze zelf aan de slag met hun ‘dagtaken’ wat voor sommige van hen weektaken worden… hierover later meer. Daarna gaan ze naar buiten, even heerlijk uitwaaien, vervolgens verder met hun dagtaken en ’s middags hebben ze vaak iets leuks. Nu horen jullie mij ’s middags zeggen, maar dit houdt eigenlijk in van 1 tot 2, want daarna ben ik heerlijk vrij! Of ja, ik mag naar huis, waar dan nog een heleboel schoolopdrachten op mij liggen te wachten helaas.
Ik ben begonnen met dingen op te schrijven die mij opvielen in de klas. Zo zit er een meisje in de klas wat officieel alleen is gediagnostiseerd op dyslexie en dyscalculie. In Nederland houden ze deze kinderen gewoon op het reguliere onderwijs maar hier schijnt dat dus anders te zijn.
Zo zijn er nog 2 jongetjes die zonder grappen elke 5 seconde iets anders doen, ik heb 1 van de twee geobserveerd en heb letterlijk geteld totdat hij weer afgeleid wat, dit was echt niet langer dan 5 seconde. Sneu maar de keiharde waarheid.
Ook is er een jongetje wat iedere keer begint te huilen bij het geringste wat er gebeurd, hier wil ik ook heel graag iets mee doen, maar he nog (maar) 12 weken te gaan en dan is stage al zo goed als over.. De tijd gaat wel erg hard zo…
Na een iets wat vervelende vrijdag met smijtende boeken van juf Linda was het om 1 uur(ja op vrijdag ben ik al om 1 uur vrij, goed gezien!) tijd om het weekend in te luiden. Het was vandaag behoorlijk koud vergeleken met de dag ervoor, waarin ik nog heerlijk in bikini had gelegen. Tijd om eventjes wat boodschapjes te doen en nog het een en ander te regelen voor het weekend.
Ik heb inmiddels een leuk fietsie nieuw kunnen koppen voor een spot prijsje(hopelijk blijven de wielen zitten tot half december) en dat is wel heel erg lekker om gewoon na stage even je hoofd leeg te kunnen maken na een hectische dag. Ik kan er zo heerlijk van genieten als de wind door m’n haren gaan en ik even alles kan overdenken wat er vandaag weer is gebeurd. Over genieten gesproken, op naar de zaterdag!
Hophop, om half 11 de auto in met Danni en Lotte, op naar hout bay, daar schijnt een leuk marktje te zijn op zaterdag, na een flink wat heuvelachtige tocht, waarin ik toch vaak aan Laura d’r tips moest denken over auto rijden in de bergen(lees heuvels in Limburg, en ohja bergen bij de mont ventoux!) kwamen we aan bij een heel leuk haventje met echt een onwijs leuk marktje! Geen Thailand prijzen maar he al laat je 3 dames los op zo’n markt dan kan je er de klok natuurlijk op gelijk zetten dat, dat fout gaat. Ik heb het bij een leuk hoedje gehouden en een lekker vers sappie. Ik ben er nog 5 maanden en geloof me, ik kan zo een container naar huis toe sturen met leuke spullen.
Nadat we bij de markt waren geweest waren we eigenlijk best lekker aan het touren en besloten we nog even naar kommetjie te gaan, gewoon omdat het leuk klonk, toen we eenmaal op weg waren zijn we nog een aantal keer gestopt omdat we zonder dat we dat wisten de chapmans peak op reden. Een 5 kilometer lange weg met onbeschrijfelijk mooi uitzicht(die je dan ook nog steeds net niet zo op de foto krijgt, nog even oefenen en dan komen we er wel!) Toen we daar eenmaal waren geweest waren we al bijna bij kaap de goede hoop, dus ja als we dan toch zo lekker aan het touren zijn, waarom dan niet gelijk door? Dat deden we dus, maar we kwamen er al snel achter dat we hier iets meer tijd voor nodig hadden dan een uurtje of twee, het is namelijk een prachtig national park waarin je zeker wel een dag kan vertoeven als je dat wilt. Er zijn verschillende dieren en zo moeten er ook ergens aapjes rond zwerven,. Dit gaan we volgende week nog maar eens over doen, en dan zal ook de beruchte foto bij het bord voorbij komen.
Ik drink nog even m'n wijntje op(ja ze zijn hier o zo lekker!) en duik dan heerlijk mn bed in, of eerlijk gezegd lig ik er al even in. Morgen staat robbeneiland op het programma en dan is week 2 ook alweer om…
Liefs en tot snel!